Rozdział 17

Godziny mijały i zanim się obejrzałam dyskoteka zbliżała się ku końcowi a wskazówki zegara wybiły 23:30. Całe stopy miałam obolałe, więc końcówkę imprezy przetańczyłam boso. Zdjąwszy wysokie buty moje stopy od razu zaznały ulgi. Ze Scott’em tańczyłam praktycznie do co drugiej piosenki. Spencer odkąd wyszedł – nie wrócił. Pewnie pojechał do Emily. Ja bawiłam się świetnie nie zważając na poprzednią zaistniałą sytuacje. Gdy wybiła 00:00 wyszłyśmy z dziewczynami na parking. Ludzie powoli zaczynali się zbierać do domów. Ale i tak większość planowała bawić się do samego końca.
Nagle w jego oczach zobaczyłam przerażenie i niedowierzanie. Szczerze nie spodziewałam się po nim takiej reakcji. Raczej liczyłam na obrócenie tego w żart jak przystało na niego.. A tu serio zobaczyłam, że coś nie gra. 

- Jestem padnięta. – Oznajmiła Amy opierając się o maskę samochodu masując sobie stope.

- Ja też. – Odparłam drżącym głosem. Było dość chłodno w końcu to połowa listopada.

- Trzymaj. – Scott nałożył mi na ramiona swoją marynarkę po czym od tyłu mnie przytulił i położył brodę na moim ramieniu.

- Dzięki. – Ścisnęłam jego rękę.

- Ej to co robimy ludzie z tak ładnie rozpoczętą niedzielą. – Spytał stojący obok Lizzy Dean.

- Ja muszę spadać do domu. Obiecałam ojcu.. – Odparłam smutna.

- Nie wygłupiaj się! Powiedz, że nocujesz jeszcze u mnie i już. – Uśmiechnęła się dziewczyna Dean’a.

- Nieee. Lepiej już nie. Nie chcę mieć przechlapane na same urodziny. – Odparłam kwaśno. – A właśnie. Jutro możemy gdzieś po szkole wyskoczyć. Co wy na to?

- Oooo dobre. – Odparli chórem.

- Mamy kupować prezenty? – Zapytał z uśmiechem Dave.

- Nie no co wy.. Wyrosłam już z tego. – Uśmiechnęłam się.

- A gdzie w ogóle jedziemy?

- Ostatnio znalazłam jakiś klub w Polson. Czytałam, że nawet dobry. – Zaproponowałam.

- No dobra. To zgadamy się jeszcze jutro w szkole i ustalimy wszystko. – Powiedziała Lizzy.

Dean i Lizzy pożegnali się po czym chłopak odwiózł ją do domu. Za ich przykładem Dave zrobił tak samo. Zostaliśmy we trójkę – ja, Scott i Amy.

- Odwiozę was. – Zaproponował. Wziął mnie za rękę i poszliśmy na drugi koniec parkingu.

- Wooooow! – Otworzyłyśmy szczęki ze zdumienia.

Przed nami stało nowiutkie czarne BMW.

- Tooo twoje? – Wykrztusiłam.

-  Prezent na urodziny. – Puścił oczko po czym otworzył mi drzwi od strony pasażera a Amy usiadła z tyłu.

Najpierw odwiózł pod dom moją koleżankę a następnie ruszyliśmy w stronę mojego. Po 5 minutach byliśmy na miejscu. Wysiał pospiesznie z samochodu i otworzył mi ponownie drzwi.

- Dziękuje. – Uśmiechnęłam się życzliwie.

- Do usług. – Zasalutował.

Odprowadził mnie pod same drzwi trzymając za rękę.

- Chciałem ci podziękować za dzisiejszy wieczór. Był naprawdę świetny.

- To samo mogę powiedzieć. – Uśmiechnęłam się. – Zaprosiłabym cię do środka ale późno jest no i… - Odparłam zakłopotana.

- Nie ma problemu. Pogadamy kiedy indziej. Przyjechać po ciebie jutro w sensie, że w poniedziałek? – Uśmiechnął się.

- Jeśli chcesz.

Chłopak przybliżył się do mnie i złapał za szyję po czym delikatnie musnął moje wargi.

- Słodkich snów. – Spojrzał mi w oczy.

- Wzajemnie. – Lekko się odsunęłam po czym otworzyłam drzwi.

Chłopak podszedł do swojej fury i spojrzawszy na mnie po raz ostatni odjechał z piskiem opon. Weszłam do domu po cichu, nie chcąc budzić ojca. Zdjąwszy buty poszłam do kuchni i nalałam sobie wody do szklanki. Ostrożnie, unikając skrzypiących desek w schodach weszłam na górę i przemknęłam do pokoju. Zamknęłam drzwi na kluczyk i odłożyłam buty do szafy. Poszłam do łazienki gdzie wzięłam zimny prysznic i zmyłam tonę makijażu. Przebrałam się w piżamy i odłożyłam sukienkę do szafy. Wreszcie gotowa wparowałam na łóżko i nakryłam się kołdrą aż pod sam noc. Zaczęłam podsumowywać cały dzień. Doszłam do wniosku, że źle oceniłam Scott’a. Może na początku nie zrobił na mnie dobrego wrażenia ale swoim dzisiejszym zachowaniem odpracował wszystko. Może nie byłam w nim zakochana ale nadzwyczajniej w świecie zaczynałam go szczerze lubić. Zaczęłam mieć z jednej strony wyrzuty sumienia, że tak go wykorzystuje ale z drugiej strony nikt oprócz dziewczyn nie wie, że to robię. Postanowiłam nie zwracać uwagi na Spencer’a przynajmniej jak jestem ze Scott’em. Chcę żeby moje zachowanie było jak najbardziej naturalne. A jaki jest mój stosunek do tego całego cyrku z Emily? Doszłam do wniosku, że Spencer nie jest już małym chłopcem, a prawdziwym facetem i umie podejmować decyzje. Skoro przespał się z Emily był świadomy tego, że zawsze może być niespodzianka. Drążyć bardziej tego tematu nie chciałam, więc sięgnęłam po telefon żeby sprawdzić godzinę. Było parę minut po drugiej. Dostałam też sms od Scott’a:

„Jeszcze raz dziękuję.”

To było urocze. Ale zaczęłam podejrzewać, że on coś kręci. Może Emily kazała mu….ale nie to niemożliwe. Przecież Lizzy mówiła, że oni się wyjątkowo nie znoszą. Potrząsnęłam głową chcąc wyrzucić ostatnią myśl a następnie usnęłam. Obudziły mnie promienie słońca, które przedzierało się przez żaluzje. O dziwo obudziłam się wypoczęta, co było dla mnie nowością. Przeciągnęłam się i dopiero wtedy poczułam ból. Dosłownie był wszędzie. Obolała szyja, ramiona, brzuch, nogi i stopy. Niezdarnie wzięłam telefon do ręki i spojrzałam na zegarek, który wskazywał 14:00.

- Boże święty spałam 12 godzin! – Powiedziałam pod nosem z niedowierzaniem.

Wstałam ostrożnie z łóżka, założyłam kapcie i zeszłam na dół. Ojciec krzątał się w kuchni.

- Hej. – Powiedziałam zachrypniętym głosem.

- No witaj imprezowiczko. Widzę, że ładnie wczoraj zabalowałaś.

- Oj przestań.

- Fajnie było?

- Nie narzekam. Tylko nogi bolą. Czemu mnie wcześniej nie obudziłeś? Dobrze wiesz, że jak wstaje tak późno to potem spać do nocy nie mogę.

- Yhy. Jasne. A jakbym cię obudził o normalnej porze obudził to potem bym przez pół dnia słuchał twojego jęczenia i marudzenia.

- Ehh za dobrze mnie znasz. – Parsknęłam.

- Co chcesz na śniadanie?

- Tosty. Wychodzisz gdzieś? Bo tak jakoś inaczej ubrany jesteś. – Spytałam podchodząc do lodówki.

- Umówiłem się z Donną.

- Matką Amy? – Wyjęłam mleko i nalałam do kubka.

- No. Idziemy z Tommym do parku. – Uśmiechnął się.

- Widzę, że spędzasz z nią ostatnio dużo czasu.

- To źle? – Spytał zmartwiony.

- Niee. – Uśmiechnęłam się. – To dobrze, że wreszcie urozmaicisz swoje nudne życie. Ale myślę, że twoja obecna żona będzie zazdrosna. – Zaśmiałam się.

- Kathy? Przecież my….

- Nie mama. Tylko bar! – Przerwałam mu. – Gdybyś nie poznał Donny to całe dnie spędzałbyś albo w barze albo przed telewizorem.

- Oj Cheals. – Zaśmiał się.

- Kiedy wychodzisz?

- Właściwie już. Masz tu gotowe tosty i serek. Będę wieczorem.

- Okej. Baw się dobrze. – Pocałowałam go w policzek po czym wyszedł na zewnątrz.

Zrobiłam sobie śniadanie i zasiadłam przed telewizorem. Nagle usłyszałam dzwonek telefonu. Wyjęłam go pośpiesznie z kieszeni. Dzwonił Scott.

- Jak się spało?

- Hahaha dobrze. – Zaśmiałam się.

- Dzięki smsowi. Masz ochotę gdzieś wyjść ze mną?

- Emm… Jakby to powiedzieć…ledwo żyje. – Odparłam.

- To niedobrze.

- Ale jak chcesz to możesz wpaść do mnie. Mój ojciec pojechał i będzie wieczorem, więc…. – Zaproponowałam.

- Serio? Jasne, że przyjadę. Będę za pół godzinki.

- Okej. To na razie.

- No pa.

Rozłączyłam się i dokończyłam śniadanie. Szczerze to w głębi ducha cieszyłam się, że się z nim spotkam bo przynajmniej będziemy mogli sobie szczerze pogadać. Pozmywawszy naczynia poszłam na górę i stanęłam przed szafą.

- Świetnie. W co ja mam się ubrać?! – Powiedziałam z wyrzutem.

W końcu po 15 minutach zdecydowałam się na granatowe rurki i obszerną śliwkową bluzkę – nietoperz. Umyłam i wysuszyłam włosy pozostawiając je rozpuszczone. Wyszczotkowałam zęby i delikatnie się umalowałam. Praktycznie przypudrowałam nosek i lekko pociągnęłam rzęsy tuszem.

Usłyszałam dźwięk dzwonka, więc zeszłam szybko ze schodów przy każdym stopniu krzycząc „Auć”

Otworzyłam drzwi i moim oczom ukazał się ciemny blondyn w czarnych ray-banach i biało-szmaragdowej koszuli w kratę.

- No witaj śliczna. –  Zdjął okulary po czym cmoknął mnie na powitanie.

- No hej przystojniak. – Uśmiechnęłam się. – Zapraszam do środka.

Weszliśmy do salonu po czym Scott usiadł na kanapie.

- Chcesz coś do picia?

- Nie dzięki.

Usiadłam naprzeciwko niego po turecku.

- Ładnie dziś wyglądasz. – Uśmiechnął się.

- Jasne. – Spojrzałam na niego spode łba.

- Na serio. Do której spałaś?

- Właściwie to niedawno wstałam.

- Dopiero?! – Wytrzeszczył oczy.

- No. – Zaśmiałam się. – Nie mów, że ty nie.

- Ja już jestem na nogach od 8:00. Musiałem zawieść mamę i siostrę na przymiarkę sukni ślubnej. – Wywrócił oczami.

- Miło z twojej strony. Twoja siostra się żeni?

- No wreszcie! – Zaśmiał się.

- Wreszcie? To ile ona ma lat?

- 24. Ale to nie chodzi o wiek tylko o to, że tak bujała się z tym chłopakiem już 6 lat.

- Nie dziwię się jej. To w końcu ważna decyzja.

- Mówisz jak moja mama. – Uśmiechnął się.

- A za ile ślub?

- Za 2 tygodnie.

- To już niedługo.

Nagle w jego oczach pojawiły się iskierki.

 – A może chcesz iść ze mną? Czekaj czekaj. Gdzie moje maniery?! – Udał oburzonego.

Wstał z kanapy i stanął nade mną.

- Czy chciałabyś towarzyszyć mi podczas ślubu mojej siostry jako moja dziewczyna? – Spytał poważnie.

- Nie wygłupiaj się. – Uśmiechnęłam się. – Zapraszasz mnie na ślub czy prosisz o chodzenie. – Zaczęłam się śmiać.

- I to i to. – Odparł. – Więc jak?

- Hmmm zgadzam się.

- Ale na co? – Usiadł z powrotem na kanapie.

- A jak myślisz? – Zmrużyłam oczy.

- No nie wiem. Oświeć mnie. – Zaczęliśmy się przekomarzać powoli zbliżając do siebie nasze twarze.

- Oj dobrze wiesz.

Nasze wargi niemal się ze sobą stykały.

- Powiedz.

- No, że… - W tym momencie zaczął mnie namiętnie całować. Muszę powiedzieć, że był w tym dobry. Odsunęłam się od niego lekko. – To chcesz wiedzieć czy nie? – Cmoknęłam go.

- Chcę. – Uśmiechnął się.

- Pójdę z przyjemnością. – Odparłam.

- Nie chcesz być moją dziewczyną? – Posmutniał.

- Nie powiedziałam nie. Tylko sęk w tym, że praktycznie mało o sobie wiemy i to za szybko jeszcze. – Przygryzłam sprawę.

- Nazywam się Scott – Wystawił dłoń.

-Wiem jak masz na imię. – Byłam z lekka zdezorientowana.

- Nie. Ty znasz tylko Scott’a Wednesburry wiecznego luzaka zgrywającego się w szkole. – Powiedział poważnie.

- Hmm szczerze to masz racje. – Spojrzałam w dół lekko zawstydzona.

- Ejjj. – Złapał mnie za policzki. – Po prostu dobrze mnie nie znają i już.

- Wiem jak to jest. – Odparłam.

- Nie martw się. Ja tam mam szczerze gdzieś co myślą o mnie inni. Większość miejscowych lasek chciało być ze mną tylko przez to, że starzy są bogaci.

- A są? Sorry ale szczerze to w ogóle nie wiedziałam.

- Cieszę się, że nie wiedziałaś. Poznałaś mnie dobrze zanim zobaczyłaś auto i w ogóle.

- Czyli mam rozumieć, że dom masz równie zajebisty? – Uśmiechnęłam się.

- Bez przesady. Dom jak dom tyle, że 30 km stąd.

- Tam będzie wesele?

- Mamy dosyć duży ogród, więc te 650 osób powinno się zmieścić.  Wzruszył ramionami.

- Ile?! – Wytrzeszczyłam oczy.

- 650. – Zaśmiał się.

- To teraz będę znowu musiała pojeździć za sukienką. W ogóle ktoś znajomy będzie?

- Hmm Spencer z Emily.

Mój entuzjazm z lekka przygasł na te imiona ale postanowiłam się nie zrażać.

- Hmm no to świetnie. – Uśmiechnęłam się.

- Coś nie tak?

- Nie wszystko jest okej. – Westchnęłam.

- Hmm to kończąc ten temat powiedz mi, bo wiem, że przyjaźnisz się z nią ale czy Amy przespała się z jakimś gościem? – Spytał.

- Emm Scott to nie jest moja sprawa. A nawet jeśli to co? To chyba normalne w tym wieku.

- Teoretycznie tak ale takie plotki ktoś puścił po szkole, że wszyscy szeptają za plecami.

- Szybko się im znudzi i znajdą sobie inny obiekt i niewykluczone, że będzie to Emily. – Popatrzyłam na niego.

- Czemu akurat ona?

- Hahaha nie mów, że nie wiesz! Na facebooku już opublikowała nawet post.

- Co się niby stało? – Spytał lekko podenerwowany.

- Emily jest w ciąży. – Zaśmiałam się.

*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_

AAAAAA! No i jest 17 rozdział. Przepraszam, że teraz rzadziej dodaje ale no ciepło się zrobiło to chcę to wykorzystać :) Jest majówka, więc teraz akurat siedzę sobie w altance i tworzę kolejne części :) Hahaha sama się niespodziewałam, że połącze Chealsy i Scott'a. A wy co o nich sądzicie? Dobra para czy lepszy Spencer??

+ pozdrowienia dla najlepszych czytelniczek pod słońcem:

*Elenora

*Grapemousse
*Basikk

*Nika

*Alexx
*Cookies

Kolejny rozdział już w piątek <3