Rozdział 15

Obudziły mnie promienie słońca przedzierające się przez okno zasłonięte do połowy roletą. Przeciągnęłam się i rozejrzałam dookoła. Dziewczyny jeszcze smacznie spały przy czym Lizzy donośnie chrapała. Wygramoliłam się ostrożnie z łóżka i wzięłam do ręki telefon. Miałam 22 nieodebrane połączenia od taty.

- Zabije mnie. – Pomyślałam.

Wymknęłam się z pokoju i poszłam do łazienki. Wykręciłam numer ojca.

- Chealsy! Gdzie ty jesteś? Dzwoniłem do ciebie z 10 razy! – Wydarł się ojciec.

- Ponad 20 razy tato. – Poprawiłam go. – Właśnie się obudziłam dopiero. Wczoraj gadałyśmy do późna.

- Jest 13:00 Chealsy! Ile można spać! – Wydzierał się.

- Tato uspokój się. Myślę, że będzie lepiej jak od razu od Lizzy pojedziemy do szkoły a po dyskotece przyjadę do domu. – Oznajmiłam.

- Może być. Tylko nie wracaj za późno. – Powiedział. – Baw się dobrze.

- Dzięki pa. – Rozłączyłam się.

Wybiegłam z łazienki i poszłam do pokoju dziewczyn.

- Co? Przestań Cheals. Nie wygłupiaj się. – Odparły zaspane.

- Nie ma czasu już po 13:00! – Zaczęłam je gilgotać.

- 13:00?! – Krzyknęły siadając na łóżko.

- O której zaczyna się dyskoteka? – Spytała Amy.

- O 17:00. – Odparła Lizzy.

- Dobra to po kolei idźmy wziąć prysznic a potem będziemy myśleć o dodatkach. – Zaproponowałam.

- To idź się myć a my zaraz pójdziemy. – Odparła Amy.

- Ok.

Wzięłam ręcznik i poszłam pod prysznic. Gorąca woda rozluźniła mnie a ja totalnie odpłynęłam. Nie mogłam jednak siedzieć tam w nieskończoność bo kolejka czekała. Umyłam szybko włosy i ogoliłam nogi. Zawinąwszy się w długi ręcznik umyłam pośpiesznie zęby i wyszłam z łazienki i poszłam do pokoju. Następna w kolejce była Amy, która owinięta już w ręcznik pobiegła do łazienki a ja zostałam sam na sam z Lizzy, która szperała po szafkach.

- Szukasz czegoś? – Spytałam.

- Wyjmuję no ten.. – Mamrotała.

- Hmmm a to ciekawe. – Wyjrzałam przez okno.

- Suszarkę, lakiery, kosmetyki, balsamy no itd.

- O to wezmę z chęcią balsam. – Wzięłam tubkę i wycisnęłam krem na nogi.

- A jak tam twoja blizna? Boli?

- Nie. Nawet nie swędzi tylko jest lekko zaczerwieniona. – Spojrzałam na nadgarstek

- To dobrze. - Dobrze spałaś?

- Raczej tak. – Odparłam.

- Kim jest Kathy?

- Moja matka ma tak na imię a co? – Spojrzałam na nią.

- Wierciłaś się całą noc i gadałaś cały czas to imię. – Powiedziała zmieszana.

- Serio?

- Wołałaś ją jakbyś jej szukała a na koniec krzyknęłaś „Zostaw ją” i ucichłaś.

- Wiesz… nie pamiętam w ogóle tego. – Odparłam zakłopotana.

- Oj dobra nie przejmuj się. – Uśmiechnęła się. – Amy pospiesz się! – Ponagliła.

- No juuuż! – Krzyknęła Amy.

Po pięciu minutach przybiegła dziewczyna z włosami schowanymi pod turbanem.

- Już wolna. – Spojrzała spode łba na Lizzy, która udała się do łazienki.

Ja zdążyłam już wyschnąć, więc założyłam majtki i jakiś luźny T-shirt Lizzy. Podeszłam do biurka nad którym wisiało duże lustro i spojrzałam w nie. Rozciągnęłam skórę na twarzy i wklepałam w nią krem. Następnie wplotłam palce we włosy próbując ułożyć koncepcje jakieś fryzury.

- Pomóc ci? – Spytała Amy.

- Zupełnie nie wiem co mam ze sobą zrobić. – Westchnęłam. - Najchętniej bym została w domu. – Wzruszyłam ramionami.

- Nie przesadzaj. Oderwiesz się od tego wszystkiego. W poniedziałek od razu mówię, że też gdzieś wieczorem wychodzimy za miasto świętować twoją HOT 17. – Uniosła brwi.

- Bardzo śmieszne. Szczególnie, że we wtorek szkoła. – Wywróciłam oczami. – Akurat szykuje się epicka impreza do rana. – Powiedziałam z sarkazmem.

- To nic. Nie pójdziesz najwyżej.

- A coś się szykuje?

- A co masz na myśli?

- Alkohol.

- A masz 21 lat?

- No nie.

- To po co się pytasz?

- Oj Amy. – Spojrzałam na nią spode łba.

- Spoko jak nie chcesz to nie. Będziemy się grzecznie bawić. A teraz daj wyprostuję ci włosy. Będziesz najładniej w takich wyglądała. Naturalność to podstawa. – Uśmiechnęła się.

Usiadłam wygodnie na krześle i zamknęłam oczy oddając się w ręce Amy.

- Tylko nie podglądaj! Zrobię ci od razu włosy, makijaż i paznokcie a ty do momentu kiedy nie powiem „już” nie otwierasz oczu. Rozumiemy się?

- Yhym.

W tym momencie do pokoju weszła zdyszana Lizzy. Usiadła obok mnie i suszyła sobie włosy.

- A ty co będziesz robić z włosami? – Spytała Lizzy.

- Na co dzień mam proste, więc może je lekko zakręcę, tak na lekkie fale. – Oznajmiła Amy. – A ty?

- Też sobie lekko podkręcę. – Oznajmiła.

Podczas rozczesywania włosów Amy ciągała mnie równie mocno. Słychać było tylko moje jęki a co jakiś czas podskakiwałam z miejsca. W końcu po 20 minutach przeszła na twarz.

- Masz w tym wprawę co? – Uśmiechnęłam się.

- Shh! Chealsy.- Krzyknęła z wyrzutem. – Nie ruszaj się łaskawie bo zepsujesz moje arcydzieło! – Skarciła mnie.

Siedząc nieruchomo z zamkniętymi oczami zasnęłam. Obudziłam się siedząc wygodnie na fotelu z nogami na stołeczku. Otworzyłam lekko oczy.

- Ooo obudziła się wreszcie! – Krzyknęła Amy.

- Witaj śpiochu! – Powiedziała Lizzy.

Podciągnęłam się na łokciach i odgarnęłam sobie włosy z czoła. – Długo spałam?

- Z jakąś godzinkę chyba. Nie Lizzy? – Spojrzały na siebie.

Podniosłam się z fotela.

- Ej ostrożnie! Patrz na stopy! – Krzyknęła Amy.

Spojrzałam w dół i zobaczyłam misternie pomalowane na czarno paznokcie. Podeszłam niezdarnie na piętach do lustra i spojrzałam na swoje odbicie.

- Wooooow. – Wydusiłam.

- Podoba się? – Spytała Amy stojąc z lokówką w dłoni.

- I to jak! – Rzuciłam się jej na szyję. – To wygląda obłędnie!

- Czyli cel osiągnięty. – Przybiła piątkę z Lizzy.

Podeszłam ponownie do lustra i przyjrzałam się nowej fryzurze.

- Zrobiłaś mi przedziałek na środku? – Krzyknęłam mierzwiąc włosy.

- Ciągle masz tą grzywkę na bok, więc coś dla odmiany. – Mrugnęła okiem.

- Do tego mam idealnie proste włosy, idealnie ułożone co jak sama wiesz rzadko mi się zdarza. Ale one jakieś za długie są…. Doczepiłaś mi włosy? – Spytałam dotykając kosmyk sztucznych włosów.

- Trochę je przedłużyłam. Fajnie nie?

- Bomba. W ogóle ten makijaż i czarne paznokcie. – Przeglądałam się w lustrze.

- My jesteśmy gotowe, więc idziemy po kiecki do drugiego pokoju bo mama je trochę przeprasowała a ty czekaj chwile. – Powiedziała Lizzy.

- Ok.

Za chwilę przyszły obładowane sukniami wiszącymi na wieszakach. Wzięłam swoją kreacje i włożyłam ją na siebie delikatnie nie psując fryzury. Następnie założyłam wysokie buty, bransoletkę i stanęłam jeszcze raz przed lustrem. Zupełnie nie poznałam siebie. Ja? W wysokich obcasach i w ogóle no taka….jakaś…. no jak nie ja. Zaraz doszły do mnie Lizzy i Amy.

- Wooow. – Westchnęłam.

- Dobra dobra nie wzdychaj tylko bierz torebkę i wychodzimy. Już grubo po 17:00. Dobre wejście to podstawa i minimalne powtarzam minimalne spóźnienie. Ale jak dojdzie do dwóch godzin to będzie nie za fajnie. – Odparła Amy.

- Ej ej jeszcze zdjęcie! – Wcięła się Lizzy.

- Co? Czy to konieczne? – Spojrzałam błagalnym wzrokiem.

- Tak tak tak. Nie marudź. – Wzięła aparat po czym strzeliła fleszem.

- Dobra idziemy. – Powiedziała.

Wyszłyśmy z pokoju i zeszłyśmy na dół. Rodziców Lizzy nie było, bo pojechali na zakupy.

Zamknęłyśmy dom i wsiadłyśmy do samochodu. Zapięłam pasy, wzięłam głęboki oddech i zamknęłam oczy.

- Wszystko będzie dobrze. – Uspokoiła mnie Amy.

- Nie wiem co mam powiedzieć Spencerowi. – Odparłam.

- Wiesz Chealsy wiesz.

- Właśnie, że nie wiem. On jest z Emily i powinnam go zostawić.

- Nie nie powinnaś. Już to przerabiałyśmy. I koniec tematu. – Zarządziła.

- No tak…ale..

- Nie ma żadnego ale.! – Przerwała mi. – Masz mu powiedzieć i już. Koniec dyskusji.

Jechałyśmy samochodem 10 minut aż w końcu dotarłyśmy na zatłoczony szkolny parking pełen samochodów i rozmawiających znajomych.

- Ile ludu. O ja pierdziele. – Krzyknęła Lizzy.

- Tylu to nawet codziennie w szkole nie ma. – Dodała Amy.

Z sali gimnastycznej dobiegała głośna muzyka i krzyki dziewczyn. Wzrokiem zaczęłam szukać Spencera, pełna nadziei, że się gdzieś tu kręci.

- Nie ma go tu. – Powiedziała Amy.

- Skąd wiesz? – Spytałam zirytowana.

- Zaufaj mi. – Powiedziała.

Łatwo mówić. Cały czas walczę z sobą, żeby nie myśleć o tym co powiedziała mi wczoraj a teraz mam jej ufać. Świetnie.

- Dobra dziewczyny. Obyśmy nie połamały nóg. – Powiedziała Lizzy wychodząc z samochodu.

- Tsaaa… - Wymamrotałam pod nosem.

Spostrzegłam, że Scott, Dave, Polly i Dean idą w naszym kierunku, więc wysiadłam oczywiście niezdarnie z samochodu.

Scott gwizdnął i puścił mi oczko.

- Odrażające. – Powiedziałam pod nosem.

- No proszę kogo my tu mamy. – Podszedł do mnie. – Muszę powiedzieć, że aż mi ślinka leci. – Zaczął się do mnie przystawiać.

- Daruj sobie. – Odepchnęłam go, po czym przywitałam się z pozostałymi i poszłam z dziewczynami na salę.

Weszłyśmy do środka i wzrok wszystkich skierował się na nas. Myślałam, że będę zgonować na miejscu. Wszyscy zaczęli szeptać i spoglądać na nas. Zrobiłam lekki krok w tył, gotowa wyjść stąd jak najszybciej. Amy jednak złapała mnie za rękę i spojrzała na mnie znacząco. Rozejrzałam się po sali i namierzyłam cel. Stał przy bufecie ze szklanką w dłoni ubrany w czarne rurki, biały T’shirt i czarną marynarkę.

- Dobra idę. – Odwróciłam się do dziewczyn.

- Trzymamy kciuki. – Powiedziały chórem.

Szłam w stronę Spencera a właściwie bufetu. Udawałam, że go kompletnie nie widzę. Chciałam po prostu zobaczyć jego reakcje na moją „metamorfozę”. Podeszłam do bufetu i nalałam sobie pączu po czym ukradkiem spojrzałam na niego. – Nic. Kompletne zero. – Byłam rozczarowana. Emily chyba na serio tak mu zawróciła w głowie, że świata poza nią nie widzi. Patrzył się uparcie w stronę drzwi jakby na kogoś czekał. – Ah no tak. Emily jeszcze nie przyjechała.

- Sorry przesuniesz się? – Powiedziałam uparcie patrząc w stół.

Spencer spojrzał się na mnie po czym odsunął się.

- Chealsy? – Spytał.

- „Nie kurwa święty Mikołaj” – Pomyślałam.

- Hm no. A co? – Spytałam.

- Nie poznałem cię.

- „No co ty nie powiesz?” – Pomyślałam.

- Hmm aż tak się nie zmieniłam.

- Ładnie wyglądasz. – Uśmiechnął się lekko.

- Dzięki. – Odgarnęłam sobie włosy z czoła.

- „Dobra raz kozie śmierć” – Pomyślałam i wzięłam głęboki wdech.

- Możemy pogadać? – Spytałam patrząc mu w oczy.

- No siema ludzie! – Krzyknął Scott, który wziął się z nikąd. – Czemu nie tańczysz cukiereczku co? – Objął mnie nonszalancko ramieniem.

- Scott nie teraz…. Ja… - Próbowałam się wyrwać z jego uścisku. Niestety chłopak pociągnął mnie siłą na parkiet.

- Potem pogadamy. – Powiedział Spencer.

Scott mocno obejmował mnie podczas tańca tak, że nie mogłam oddychać. Czułam od niego alkohol co jeszcze bardziej mnie obrzydzało. Po skończonym tańcu wreszcie uwolniłam się z ramion tego palanta i poszłam do dziewczyn.

- I co gadałaś?

- Nie. Ten pajac przylazł i mnie wyrwał.

- Niedobrze. Emily coś nie ma. Idź z nim teraz pogadaj! Właśnie wrócił z dworu. – Spojrzała w stronę drzwi. – To może być twoja ostatnia szansa.

- Ok. – Wzięłam głęboki wdech.

Podeszłam ponownie do czekającego Spencera.

- Już jestem. – Uśmiechnęłam się niewinnie.

- I jak się tańczyło?

Zmroziłam go wzrokiem.

- Chciałam pogadać z tobą o takiej jednej małej sprawie….zanim ten pajac przyszedł. – Spojrzałam w podłogę.

- Jasne. Mów o co chodzi. – Wzruszył ramionami.

- Możemy wyjść na zewnątrz? To nie jest odpowiednie miejsce.

- Skoro chcesz to okej. Chodź.

Wyszliśmy na taras za salą. Było tam tylko kilkoro ludzi ze szkoły, którzy szeptali coś między sobą. Przeważnie były to całujące się pary.

- ‘’Świetnie. Nie ma co. Klimat udany” – Pomyślałam z ironią.

- Dobra teraz mów co się stało. – Powiedział chłodno.

Ton głosu jakim powiedział lekko mnie przeraził. Szczerze myślałam, że ucieszy się, że pogadamy no ale… cóż.. bywa.

- Chodzi o to, że ja…noooo…hmmm…mhmmm.. – Zaczęłam się plątać. W mgnieniu oka nie mogłam znaleźć odpowiednich słów. Wszystkie jakbym miała na końcu języka.

- Spokojnie. Powoli powiedz o co chodzi. – Odparł stanowczo.

Wzięłam głęboki wdech i zaczęłam.
*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_

Yeah udało się dodać wpis wcześniej! Ublagałam rodziców no i jest xd Teraz to dopiero narobiłam smaku co? xd ŁAAAAA jaram się że wciaz mam dobra wene xd i niech się nie kończy! 
+ Woooow 104 obserwatorów i ponad 9200 wejść! JESTEM DUMNA :D Kolejny pościk może w piąteczek wieczorem? :)

Dziękuje moim ukochanym czytelnikom:

* Cookies

*Elenora

*Grapemousse

*Alexx