Rozdział 27

Rano obudził mnie jak zwykle dźwięk budzika. Równo o 7:00. Wstałam, pomaszerowałam do łazienki gdzie wzięłam prysznic i umyłam zęby. Następnie jak zwykle stanęłam przed szafą w celu wybrania stroju. Jako, że początek grudnia i śniegu przez noc spadła tona, postanowiłam założyć gruby miętowy sweter, czarne rurki i granatowe vansy http://www.faslook.pl/collection/modnyzestaw1-228/.Włosy lekko podkręciłam i zostawiłam w nieładzie. Na policzku nałożyłam róż, tuszem pociągnęłam rzęsy i przypudrowałam nosek. Zeszłam na dół, wyjęłam z szafki mleko i płatki i w pośpiechu łykałam zimne śniadanie. Do rozpoczęcia lekcji miałam zaledwie 10 minut. W biegu chwyciłam kluczyki do samochodu i założywszy kurtkę wyszłam z domu. Wsiadłam do wychłodzonego auta i ruszyłam w stronę szkoły. Zaparkowałam auto tuż przy wejściu, wzięłam torbę i zobaczyłam stojącego przed głównymi drzwiami Scott’a. Poczułam lekkie ukłucie w sercu. Na jego widok serce zaczęło bić mi szybciej i poczułam lekkie skurcze w żołądku. W lusterku poprawiłam włosy i wysiadłam niepewnie z samochodu, powoli zmierzając w stronę wejścia. Mijając Scott’a na schodach spojrzałam na niego ukradkiem. Nagle w jego oczach pojawiły się dwie, małe iskierki a na twarzy malował się uwodzicielski uśmiech. Przez ułamek sekundy przemknęła mi myśl, że to może na mój widok tak się ucieszył. Otrząsnęłam się z tego amoku i wróciłam do rzeczywistości. Jego wzrok nie był skierowany na mnie lecz na idącą za mną Natalie – najlepszą przyjaciółkę mojej ukochanej jędzy – Emily. Zatrzymałam się sparaliżowana w progu drzwi. Minął zaledwie jeden dzień! Fakt faktem, ale faceci tacy są, ale nigdy nie podejrzewałam, że do czegoś takiego zdolny byłby Scott. Ucieszył mnie lekko tylko fakt, że Natalie może okazać się jedynie pocieszeniem dla niego.

Nie dane było mi jednak długo obserwować całe to zajście, bo zadzwonił dzwonek na lekcje. Udałam się do klasy po drodze spotykając Amy.

- Hej wagarowiczko. – Przywitała mnie z entuzjazmem, mocno ściskając.

- Siema. – Powiedziałam krzywo się uśmiechając.

- Jak tam na Florydzie? Widziałam fotki. Ale żeś chłopaka wyczaiła! Mhmmm. – Rozmarzyła się. – Mów, jak się nazywa, ile ma lat, jaki on jest!

- Gorąco strasznie było. – Wzruszyłam ramionami. – No poznałam Lewis’a, o rok starszego od nas. Jest w drużynie siatkarskiej.

- Nie gadaj! – Pisnęła z radości. – Załatwisz mi numer prawda? – Spojrzała na mnie spode łba. – Ty masz Scott’a, więc nie narzekaj.

Wbiłam wzrok w podłogę czując, że lada moment popłynę. 

- Chealsy wszystko okej? – Spytała zbita z tropu.

- Taak. – Odchrząknęłam i uśmiechnęłam się.

- Widzę, że nie. – Spojrzała na mnie. – Mów co ci leży na sercu.

- Zerwałam ze Scott’em. – Wydusiłam.

- Co?! – Była zszokowana. – A…ale.aleee jakto? Cheals tak mi przykro. – Pogłaskała mnie po głowie i mocno przytuliła.

- A mi nie jest przykro i naprawdę nie będę tego roztrząsać. – Czułam, że wmawiam sobie kłamstwo byle tylko poczuć się lepiej i pokazać wszystkim, że jest okej.

- Na pewno? – Spytała z przejęciem.

- Tak wszystko jest w porządku. – Otarłam łzy i pociągnęłam nosem. – Załatwię ci ten numer. – Wymusiłam uśmiech. – Chodź, bo zaraz spóźnimy się na lekcje. – Pociągnęłam Amy za rękaw.

Historia strasznie mi się dłużyła. Siedziałam w ławce, przy oknie wpatrując się w szybę, za którą spadały grube płatki śniegu. Lada moment cała zielona trawa była pokryta białym puchem. Zza chmur w końcu wyjrzało zimowe słońce, które sprawiło, że resztę lekcji spędziłam na słuchaniu tematu zajęć i odciągnęło mnie od przemyśleń. W pewnej chwili dostałam sms (wzięłam stary telefon tatyi przełożyłam jakąś starą kartę).

„Mamy problem! Przyjedź jak najszybciej, jeśli cię się uda. Lauren.”

W sumie mogłam przyjechać, bo byłam zwolniona z ostatnich 2 lekcji, więc kończyłam o 12:00. Miałam całe 2 godziny luzu. Wysłałam odpowiedź, że będę w południe na miejscu i schowałam z powrotem telefon do kieszeni. Po historii miałam geografię i angielski. Na wszystkich tych przedmiotach siedziałam cicho, bazgrząc długopisem po okładkach zeszytów. Z kolei na przerwach wypatrywałam Scott’a, którego od rana nie widziałam. W końcu zadzwonił upragniony dzwonek i wyszłam ze szkoły. Wsiadłyśmy do samochodu z Amy, którą podwiozłam do domu. Następnie samotnie ruszyłam pośpiesznie do domu Lauren. Po 20 minutach jazdy byłam na miejscu. Wybiegłam z samochodu i nie pukając weszłam do domu. Zastałam tam siedzącą w salonie na kanapie z chusteczkami w dłoniach Lauren.

- Co się stało? – Zrzuciłam na podłogę kurtkę i podbiegłam do dziewczyny.

Siostra jednak nie odpowiedziała tylko wybuchła płaczem. Objęłam ją mocno i pogłaskałam po plecach.

- Uspokój się! – Szepnęłam. – Powiedz spokojnie co się stało.

- Nobo…- Szlochała. – Bo ja jestem w ciąży. – Znów wybuchła płaczem.

- W ciąży?!  No to nie wiedziałaś wcześniej? 

- Niee. Dopiero dzisiaj. – Płacz przechodził w lekkie szlochanie.

- No ale zrobiłaś test czy sama się domyśliłaś? – Byłam lekko zszokowana. To już druga ciężarna w okresie niecałego miesiąca.

- Dowiadywałam się w sprawie studiów w Szwajcarii no i kobieta z sekretariatu powiedziała, że wymagane jest przesłanie aktualnych wyników badań. Specjalnie poszłam do lekarza z 2 tygodnie temu, bo chciałam to mieć już za sobą. Potem nie miałabym czasu na to wszystko. Wszystko było w porządku, gdyby nie fakt, że dzisiaj przyszły wyniki badań moczu. Pojechałam do kliniki rano i odebrałam kopertę. Wróciłam do pustego domu, bo rodzice pojechali na 2 dni do Seattle no i przeczytałam, że jestem w 3 tygodniu ciąży.

- No to nie zauważyłaś, że nie masz okresu, albo masz poranne nudności i tyjesz?

- Z tego co wyliczyłam to okres miałam przed samym zajściem w ciążę, a tycie to tak jak moja mama uzasadniła – obżeram się czekoladą i innymi słodkościami.

- Lauren w każdym razie nie powinnaś się tym zamartwiać, bo nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem. Bierzesz w sobotę ślub! Philip na pewno cię z tym samej nie zostawi.

- Chealsy ale my mieliśmy tyle planów. Chcieliśmy stąd wyjechać do Szwajcarii. Ja chciałam tam studiować medycynę a teraz co? Ugrzęźliśmy.

- Nie mów tak! Powinnaś się cieszyć, że zawsze masz osoby, które w jakimś stopniu ci pomogą. Czy to twoja matka, ojciec, mąż czy nawet ja. – Spojrzałam jej w oczy. – Zawsze też możesz wziąć urlop studencki na rok i po urodzeniu dziecka wrócić na studia.

- A jak ja powiem o tym rodzicom? I Philip’owi, który jutro wraca z Francji. 

- Wszystko będzie dobrze. – Ścisnęłam jej dłoń. – A sukienka dobra jeszcze?

- Jest na styk.

- Dobre i to. Zmieniając temat to mam trochę czasu jeszcze, więc możemy przećwiczyć pierwszy taniec. Tak, że jak jutro Philip wróci to ty będziesz już miała opanowane kroki. – Puściłam oczko.

- Płyta jest na górze u Scott’a w pokoju. 

- Okej ja przyniosę a ty zakładaj buty. – Wstałam z fotela i poszłam powoli po schodach.

Żal mi było Lauren. Była jeszcze taka młoda a na dodatek ambitna i pracowita. Tyle planów miała, a teraz wszystko będzie musiała pozmieniać. Weszłam na ostatnie piętro na, którym znajdował się pokój Scott’a. Przekręciłam gałkę uchylając lekko drzwi i natychmiast tego pożałowałam.

- Scott?! – Wydarłam się. – Natalie?!

Tych dwoje leżało zupełnie nagich na dużym łóżku. Właściwie to Natalie siedziała okrakiem na biodrach Scott’a zajadając truskawki. Scott za to leżał na plecach oparty na łokciach i wydawał z siebie jęki rozkoszy. To co zobaczyłam na własne oczy wywołało u mnie uczucie zgorszenia, które na pewno wpłynie na moją psychikę. Stałam jak wryta w drzwiach nie mogąc wykrztusić z siebie żadnego słowa. Oboje od razu odskoczyli od siebie jak oparzeni i zakryli się kołdrą.

Można sobie włączyć w tle: http://www.youtube.com/watch?v=wwCykGDEp7M&ob=av2n

Z powrotem zamknęłam drzwi z wielkim hukiem i zbiegłam na dół.

- Chealsy poczekaj! – Rozległo się wołanie z góry.

Chłopak ubrany w spodenki kończył zakładać bluzkę, kiedy to dogonił mnie na schodach łapiąc za nadgarstek. Szarpnęłam ręką i odepchnęłam go do siebie. 

Patrząc mu w oczy krzyknęłam do jego siostry – Lauren wybacz, ale będziesz musiała sama poćwiczyć. Do zobaczenia na ślubie – Odwróciłam wzrok i zeszłam do salonu gdzie założyłam kurtkę.

- Wychodzisz już?! – Spojrzała na mnie. – O Scott to ty w domu byłeś? – Przeniosła wzrok na brata.

- Taa. – Wyznał zakłopotany.

- Cześć. – Wyszłam z domu a za mną Scott.

- Chealsy to nie tak! – Starał się wytłumaczyć.

- Nie tak? Nie tak to coś jest z tobą. – Wrzeszczałam. – Jak mogłeś! Zrozumiałabym jakby chociaż minęły 2 czy 3 tygodnie, ale 1 dzień?! 

Było na tak zimno, że z ust wydobywała mi się para, a nogi trzęsły mi się pomimo kurczowo trzymania kurtki.

- To nie miało tak wyjść…. – Spojrzał mi w oczy. 

- Wiem, że nie miało. Nie spodziewałeś się, że przyjadę. Wierzyłeś, że się nie dowiem. A widzisz taka niespodzianka.

- Obydwoje zrobiliśmy sobie krzywdę. Rozumiem co przeżywasz ale uspokój się. – Starał się mnie objąć.

- Nie dotykaj mnie! Ty podły skurwielu! Nienawidzę cię rozumiesz! – Szarpałam się w jego ramionach, w których jeszcze niedawno tuliłam się kiedy było mi smutno i robiłam to kiedy chciałam a teraz próbowałam się z nich wydostać.

- Skarbie… - Pogłaskał mnie i spojrzał na mnie czule.

- Nie nazywaj mnie tak! Słyszysz? Nie chcę cię znać! Jesteś taki jak wszyscy! – Łzy leciały mi ciurkiem.

- A ty co nie? Puszczasz się z kim popadnie. Tym razem trafiło na nowo poznanego chłopaka z Florydy tak? – Odsunął się ode mnie i spojrzał na mnie z pogardą.

- Jak możesz tak do mnie mówić! – Oburzyłam się. – Ty pieprzony dupku! Nie chcę mieć z tobą nic wspólnego! Nic rozumiesz nic! Nie dzwoń, nie pisz, nie patrz się na mnie nawet. – Zaczęłam wyliczać.

- Będziesz tego żałować. – Ostrzegł i splunął w bok.

- Ja będę żałować?! Ja? – Pokazałam palcem na siebie. – Wstydź się! Żeby twoja była dziewczyna po jednym dniu od rozstania zastała cię w łóżku z tą dziwką, która każdemu daje. – Prychnęłam.

- Licz się ze słowami. Lepsza nie jesteś. – Złapał mnie za rękę.

- Zostaw mnie raz na zawsze i zniknij z mojego świata. Nie chcę cię i nie potrzebuję. Nie wybaczę ci tego nigdy. Zapomnij o jakiejkolwiek przyjaźni czy znajomości. Nie chcę znać takiego człowieka.  – Powiedziałam z wyrzutem szlochając.

- Wiesz co byliśmy tak blisko siebie, że zabrakło miejsca na uczucie. – Oznajmił spokojniej Scott przybliżając się do mnie.

- Co ty pierdolisz?! Ciebie już totalnie pojebało? – Kopnęłam go z kolanka w jajca i podeszłam do zaparkowanego auta.

- Na drugi raz będziesz wiedział, że ze mną tak się nie bawi. – Spojrzałam na zgiętego w pół chłopaka klnącego pod nosem z bólu. Wsiadłam do samochodu i odjechałam pogrążona w niewyobrażalnej rozpaczy. Cały czas padał gruby śnieg a niebo zakryte było pierzyną chmur. Jechałam drogą poprzez las kierując się do domu. Dotarłszy do pustego domu nie chciałam zostawać sama i ryczeć cały wieczór, a tym bardziej nie miałam ochoty rozmawiać o tym z jakąkolwiek koleżanką. Wzięłam klucze i wyszedłszy z domu zamknęłam drzwi. Szłam zwinnym krokiem z rękoma w kieszeni do lasu ulicę dalej. Cały czas do oczu napływały mi łzy, które spływając po policzkach szczypały od minusowej temperatury. Minąwszy dom Spencer’a weszłam do lasu główną ścieżką. Długo spacerowałam, myślałam, płakałam. Zdałam sobie sprawę, że łatwiej jest zakochać się nie kochając, niż odkochać kochając. No cóż tak w życiu bywa, że ten kto kocha to w tej grze przegrywa. Chociaż mam wiele pięknych wspomnień ze Scott’em to teraz nadchodzi żal i ból, cierpienie i smutek, bo wiem, że już nigdy nie będzie jak było kiedyś a ja zostanę sama otoczona smutkiem cierpienia…

W końcu chodząc w kółko po lesie depcząc te same ścieżki natknęłam się na zamarznięte jezioro. Lód wydawał się być dosyć gruby, więc bez namysłu podeszłam bliżej i stanęłam na brzegu. Wysunęłam ostrożnie jedną stopę i postawiłam ją na lodzie. Lekko zaskrzypiał ale nie wzięłam tego za zły znak. Równie ostrożnie dostawiłam drugą stopę i robiąc drobne kroczki zbliżałam się do środka jeziora. Zaczęłam sunąć po nim wyobrażając sobie, samą siebie na łyżwach. Po chwili jednak spostrzegłam, że coś jest nie tak.

*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*
Udało się napisać 27 rozdział ! Muszę powiedzieć, że osobiście wyjątkowo przypadł mi do gustu :D Widzę, że wszyscy liczą, że Chealsy wróci do Spencer'a.
Kolejny dodam w środę wieczorem jak zawsze <3
Znowu pokomplikowałam co? Hahaha