Rozdział 24

Dopiero nad ranem zasnęłam. Po całej nieprzespanej nocy byłam wyczerpana. Obudziłam się o 11.00 z nadzieją na lepszy dzień. Zsunęłam się z łóżka i założyłam kapcie, po czym powędrowałam do kuchni. Na lodówce przyczepiona była żółta karteczka z napisem „Musiałam pojechać do pracy. Będę wieczorem. Nie gniewaj się. Mama”

Tak, więc calutki dzień na Florydzie miałam spędzić sama. I co by tu porobić? Warto byłoby skorzystać z letniego słońca i się poopalać, złapać trochę opalenizny, ale jakoś tak nie wiem… nie mam humoru. Wypadałoby też w końcu wziąć się za jakąś książkę…ale i na to też nie miałam ochoty. A krzątanie się po domu bez celu to żadna atrakcja. Postanowiłam, więc pojechać do miasta. Najpierw jednak umyłam zęby i w pośpiechu ogoliłam nogi. Następnie pobiegłam do pokoju i ubrałam się w krótkie szorty i zwiewną bluzkę i trampki. Włosy splotłam w luźnego warkocza na boku i wsadziłam kwiatka we włosy. W biegu sięgnęłam z kuchni jabłko i wsiadłam na rower. Założyłam słuchawki na uszy, okulary na nos i ruszyłam w drogę. Moim celem było znalezienie jakiś miejsc rozrywki głównie meczów siatkówki czy koszykówki. Po zwiedzeniu prawie całej okolicy i krążeniu po ulicach przez 2 godziny, zmęczona i spragniona dotarłam na plażę, gdzie odbywał się mecz piłki plażowej a właściwie jego końcówka. Kupiłam shake truskawkowy, który od razu ugasił pragnienie, po czym usiadłam na zatłoczonych trybunach. Po 20 minutach rozgrywka zakończyła się wynikiem 2:1 i grupa ludzi kierowała się ku wyjściu. Zawodnicy grający zostali na boisku i grali rekreacyjnie. Ja uparcie siedziałam na trybunach i wpatrywałam się w Ocean, a nie w grających bez koszulek chłopaków spalonych słońcem. Wiem to dziwne, bo zazwyczaj takie widoki rozpraszają dziewczyny w moim wieku. To prawda ale z takim humorem to wszystko było mi już jedno. Zła byłam na Scott’a, że nie ma mnie jeden dzień a on już zabawia się z innymi. Z zamyślenia wyrwał mnie niski męski głos. Ktoś ostrożnie i powoli przysiadł na ławce obok mnie.

- Hej dziewczyna. – Przywitał się chłopak.

- Hej? – Uniosłam brew, ale nie spojrzałam na niego. Byłam nastawiona negatywnie.

- Co tak sama tu siedzisz? – Spytał lekko zdyszany.

- Przeszkadzam? Jak coś to mogę pójść. – Wstałam i zaczęłam się zbierać.

- Nie nie. – Uspokoił mnie. – Raczej chodzi mi, gdzie twoi kumple.

- Nie jestem stąd. – Usiadłam z powrotem patrząc w dal.

Chłopak przysunął się by móc zobaczyć z mojej perspektywy w co tak się wpatruje. Spojrzałam na niego kątem oka.

- Wypatrzyłaś już coś? – Zaśmiał się.

- Niestety nie. – Odwróciłam się wreszcie w jego stronę.

Był to opalony, muskularny chłopak o blond kręconych włosach. Przez jego posturę oceniłam, że jest dużo starszy ode mnie. Ubrany zaledwie w spodenki, siedział bez koszulki obok mnie dysząc.

- A tak w ogóle to Lewis jestem. – Chłopak uścisnął mi dłoń

- Chealsy. – Uśmiechnęłam się.

- W takim razie skąd jesteś i co cię sprowadza do nas?

- Stan Montana. Do mamy przyjechałam na weekend.

- Pierwszy raz na Florydzie? – Zapytał z ciekawością.

- Hmmm przyjeżdżałam tu jak byłam mała na wakacje. Tak to mieszkałam w Wilson. Dopiero niecałe pół roku temu się wyprowadziłam. – Wzruszyłam ramionami.

- Tęsknisz za słońcem ha? – Puknął mnie w ramię.

- Trochę…czasem… szczególnie jak pada. – Nerwowo wyginałam sobie palce.

- Coś nie gra?

- Niee.. Przepraszam. Po prostu pokłóciłam się z chłopakiem no i…..

- Rozumiem. – Wydawał się być zawiedziony. – Będziesz tutaj tak siedzieć do wieczora?

- Nie mam nic innego do roboty. Mama w pracy, więc chyba sobie posiedzę.

- Ej jak chcesz to możesz ze mną i z kumplami iść na obiad bo akurat się zbieramy, a potem mogę cię oprowadzić po Florydzie, ale bardziej od strony nocnego życia. Co ty na to? – Uśmiechnął się.

- Sama nie wiem…- Spojrzałam w jego oczy.

- Nie daj się prosić. – Zrobił minę szczeniaczka.

- O nie! Tylko nie ta mina! – Zaśmiałam się.

- Nie daj się prosić. – Wyszczerzył się.

- No niech ci będzie. – Wywróciłam oczami walnęłam go w ramię.

Poszliśmy razem z jego kumplami do knajpki obok. Siedziałam ściśnięta pomiędzy chłopakami przy jednym małym stoliku. Każdy z nich zamówił sobie po hamburgerze, frytkach, coli itd. Ja zaś popijałam wodę z butelki. Cały czas nie mogłam wyjść z podziwu ile jedzenia potrafią wchłonąć w zaledwie 10 minut. Żartowałam, że powinni wziąć udział w konkursie w jedzeniu na czas. Ale wracając do tematu chłopaki cały czas zasypywali mnie pytaniami czy mam chłopaka, dlaczego się z nim pokłóciłam, jak się uczę, czy gram w siatkówkę, czy oglądam mecze itd. Potem przyszedł czas na zadawanie im z kolei pytań. Okazało się, że są tylko rok starsi ode mnie. Złudziła mnie ich budowa spowodowana ciągłymi treningami. Lewis pochwalił się, że są najlepsi w całej szkole i razem w pozostałymi z drużyny jeżdżą często po USA odwiedzając miejscowe szkoły. Oczywiście zaprosiłam ich do mnie do szkoły na pokaz. Siedzieliśmy dosyć długo przy stoliku. Chłopaki opowiadali dowcipy i komentowali ludzi w barze. Śmialiśmy się w niebogłosy a czas leciał i leciał. Po 2 godzinach zaczęliśmy się zbierać. Pożegnałam się z chłopakami ściskając ich i całując. Naprawdę widać różnicę, że ludzie z południa są bardziej przyjaźni i otwarci na nowe znajomości. Rozdałam swój numer telefonu a na koniec wszyscy razem zrobiliśmy sobie grupowe zdjęcie, ot tak, taka pamiątka. Kolejne zdjęcie do mojej kolekcji.

- I jak podobało się? – Powiedział Lewis rozstając się z chłopakami.

- Bardzo! – Krzyknęłam. – Dziękuję ci za zaproszenie. Teraz siedziałabym pewnie cały czas na trybunach czekając aż odpisze.

- Nie myśl o nim teraz. Będziesz miała na to czas w samolocie. Teraz idziemy na podbój nocnego życia. – Zaśmiał się.

Fakt, dzień szybko zleciał i zanim się obejrzałam była już 18.00. Samolot na szczęście miałam jutro o 5.00, tak, więc nie pójdę do szkoły tylko pojadę z Lauren załatwiać rzeczy od samego rana. W końcu tyle roboty a tak mało czasu. Zaczęłam martwić się, że nie wyrobimy się z tym wszystkim. No ale to dopiero jutro.

- Prowadź. – Machnęłam ręką.

Najpierw poszliśmy do kręgielni gdzie tylko się upokorzyłam, przegrywając 30:7. Potem graliśmy w cymbergaja, w którym również mnie pokonał, poszliśmy na lody, puszczaliśmy ogromne bańki, wdychaliśmy hel, kupiliśmy balony, skakaliśmy na trampolinie, poszliśmy do sali luster i lepiliśmy babki z piasku na plaży.

- Świetnie się dzisiaj z tobą bawiłam. – Odparłam spoglądając na niego.

- Ja z tobą również. – Odwzajemnił uśmiech i budował zamek dalej. – Ale to nie koniec jeszcze. – Wyszczerzył zęby.

- Masz jeszcze jakieś asa w rękawie? – Zaśmiałam się robiąc mu zdjęcie.

- A mam. – Wstał otrzepując się z piachu po czym podał mi rękę.

- A powiesz gdzie idziemy? – Spytałam.

- Już po 22:00, więc akurat kluby są już czynne.

- 22:00?! Nie zadzwoniłam nawet do mamy gdzie jestem i kiedy wrócę.

- Nie przesadzaj. Idziemy?

- Trudno. Nic jej nie będzie. – Wzruszyłam ramionami.

Pomógł mi wstać, a następnie poszliśmy wzdłuż deptaka do roztańczonej dzielnicy miasta. Doszliśmy do ulic, pełnych klubów, knajpek, dyskotek i barów. Po chodnikach przechadzały się dziewczyny w skąpych sukienkach i mega wysokich szpilkach. Przed drzwiami klubów ustawiały się tłumy ludzi, czekających na wejście. Co jakiś czas podjeżdżał ekskluzywny samochód bądź limuzyna, z której wysiadały VIPY.

- Nie wejdziemy nigdzie! – Starałam się przekrzyczeć muzykę.

- Spokojnie. Nie martw się. – Uśmiechnął się zawadiacko i pociągnął mnie za rękę.

Wmieszaliśmy się w tłum stojący pod jakimś ekskluzywnym klubem. Trzymałam Lewis’a za rękę, żeby w tym całym chaosie nie stracić orientacji i nie zgubić się.

- Cheals! Wchodzimy! – Krzyknął nagle Lewis.

Przepchałam się przez tłum i weszliśmy do klimatyzowanego holu.

- Nareszcie. – Sapnął Lewis.

- I pomyśleć, że ludzie stoją tak tu codziennie.

- I tak nam się udało szybko wejść. Niektórzy stoją i po 3 godziny. – Puścił oczko.

- 3 godziny?! Co, żeś wykombinował? – Uniosłam brew.

- Akurat mój kolega miał zmianę.

- Przypadek? – Przygryzłam wargę.

- Dobra dobra. Powinnaś mi podziękować a nie jeszcze narzekać. Idziemy tańczyć. Come on. – Wziął mnie za ręce chłopak i poprowadził na parkiet pełen ludzi.

Znajdowaliśmy się w samym centrum parkietu, który był już wręcz przepełniony. Nikt nie zważał na duchotę jaka panowała w klubie. Liczyła się tylko zabawa. Zmęczona po przetańczeniu kilku kolejnych piosenek wymiękłam i podeszłam do baru z Lewis’em.

- Whiskey z colą. – Zwróciłam się do barmana.

- I jak podoba ci się? – Przysiadł na stołku barowym Lewis.

- Zajebisty ten klub. Tylko padam ze zmęczenia. – Otarłam pot z czoła.

- Łyknij sobie i zaraz ci się polepszy. Uwierz. – Kiwnął głową i wypił „setkę”.

Puścili akurat Skrillex – Bangarang, moją ulubioną piosenkę, więc dopiwszy whiskey do końca pociągnęłam Lewis’a za koszulę wprost na parkiet. Od roznoszącego wódkę kelnera łyknęłam na szybko jeszcze dwie setki bez popity i wczułam się w taniec. Panował taki ścisk, że niemal stykałam się twarzą z chłopakiem. Pomijając już nasze ciągle ocierające się o siebie ciała i moją wariującą wyobraźnię. Lewis co jakiś czas łapał mnie za biodra i przyciskał do siebie albo ja chwytałam go za szyję, najpierw jednak wspinając się na palce by móc dosięgnąć jego wzroku. Następną piosenką był utwór DJ’a BL3ND – Club mix, przy której już cały czas stykałam się z Lewis’em, bo utwór przyciągnął praktycznie wszystkich na parkiet. Nagle jakiś gościu z tyłu popchnął mnie tak, że wpadłam na Lewis’a i jakiegoś faceta obok niego, wytrącając z ręki pełny kieliszek. Nasze usta dzieliło zaledwie parę centymetrów. Spojrzałam mu prosto w oczy, zjechałam w dół i zatrzymała wzrok na ustach. Potem z powrotem spojrzałam w oczy. Nagle nasze twarze zaczęły się do siebie przybliżać. Taki odruch bezwarunkowy. Podświadomość podpowiadała mi, że tego chcę, a rozum, że to przyniesie mi ukojenie. Lekko rozchyliłam wargi i pozwoliłam sobie poczuć smak jego ust. W końcu spragnione usta wpiły się w tak miękkie jak poduszeczki wargi Lewis’a. Początkowo całowaliśmy się powoli jednak nasze zawzięcie i zachłanność rosło z każdą sekundą. Po upływie minuty nasze pocałunki stały się odważniejsze i bardziej gorące. Złapałam go za kark przyciągając go do siebie, a on zaś chwycił mnie w tali splatając kurczowo ręce. Nikt nie zwracał na nas uwagi, bo wszyscy zajęci byli tańcem i zabawą. Powoli i dyskretnie ewakuowaliśmy się do łazienki wchodząc do przeznaczonej dla inwalidów, która zawsze świeci pustkami. Nie przestając całować, posadził mnie blacie z umywalkami a ja nogami oplotłam go w pasie a palce wplotłam w jego blond czuprynę. Lewis zaczął pozwalać sobie na coraz więcej, tak, że zaczął całować moją szyję, gdzie niegdzie pozostawiając malinki. Drżącymi palcami dotknęłam jego torsu i rozpięłam zwinnie koszulę, po czym cisnęłam ją w podłogę. W mgnieniu oka znaleźliśmy się w samej bieliźnie. Lewis dotykał mojego ciała jakby badał jakiś cenny eksponat warty milion dolarów, był niezwykle delikatny. Dłońmi zataczał kręgi na mojej skórze i muskał każdy jej fragment. Nie pozostawałam dłużna i równie zachłannie jeździłam paznokciami po jego torsie oprawiając go o dreszcze. Zjechałam dłońmi niżej aż do podbrzusza i zatrzymałam się tuż nad jego kroczem. Spojrzałam, że Lewis jest już w gotowości. Serce zaczęło bić mi mocniej a oddech przyspieszył. Spojrzałam mu w oczy, które jakby pytały czy na pewno tego chcę. Nie czekając na odpowiedź ściągnął z nas bieliznę. Poczułam jego bliskość. Był dosłownie wszędzie. Było to niezwykłe doświadczenie i niewyobrażalna przyjemność. Poczułam Lewis’a w sobie. Przez cały czas stosunku szeptał mi do ucha moje imię. Byłam w stanie euforii i do tego doszło jeszcze majaczenie pod wpływem alkoholu. W końcu zdyszani oderwaliśmy się od siebie wymieniając na koniec tylko kilka namiętnych pocałunków. Następnie po chwilowym odpoczynku ubraliśmy się z powrotem i wyszliśmy z powrotem na salę trzymając się za rękę i wymieniając znaczące spojrzenia.

*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_

No wreszcie jest! W sumie były 3 wersje rozdziału i padło na tę. Siedziałam prawie 3 dni nad tym i nanosiłam poprawki. Chcę podziękować mojej najlepszej przyjaciółce, która ma tak, zrytą psychikę i pomogła mi napisać szczególnie tą scenę w łazience. Miała jeszcze kilkanaście pomysłów co by tam dodać, o których lepiej nie wspomnę. No ale w końcu udało się nam.

+ Dziękuje nowym czytelniczkom z mojej klasy (E.N) <3 

Kurde w każdym razie doszedł nowy chłopak... no i mam do was pytanie. Rozwinąć jego wątek, czy potraktować to jako po prostu przygoda i pisać tylko o Scottcie i Spencerze?

No to mam nadzieję,że się wam podoba. Następny dodam w sobotę wieczorem <3333

LICZĘ NA KOMENTARZE!!! AAAAA!